کمبودها و نداشتههای آدم یه طوریند که حتی اگه نادیدهشون بگیری و ازشون فاصله بگیری، حتی اگه گمون کنی اونها جای هیچ بودنی رو نگرفتند، بالاخره روزی تمامقد جلوت میایستند و قد و قامتشون رو به رخت میکشند.
ایستادن و به مبارزه طلبیدن هم فایده نداره. حداقل وقتی که حجم تمام داشتنهات به قد نداشتنهات نمیرسه.
همراهانی همیشگی برای اینکه عمیقتر زجر بکشی...